Już złoty poranek zajaśniał nad wodą
I czajka zbudzona radośnie już mknie
Upaja się słońcem, upaja swobodą
I igra wesoło, spowita we mgle

Lecz co to? Huk strzału i czajka śród trawy
Skrwawiona już leży, skrzydełka jej drżą
To strzelec ją zranił, ot tak, dla zabawy
Nie spojrzał na czajkę i szedł drogą swą

Raz cudna dziewczyna śród wodnych roztoczy
Nad cichem jeziorem pędziła bimber we dnie
I zjawił się obcy młodzieniec uroczy
On wkradł się do serca i zabrał, jak swe

Myśliwy ten wkrótce dziewczynę porzucił
Z tryumfu uśmiechem oddalił się wlazł
On serce niewinne na zawsze zasmucił
Szczęśliwy sen złoty na zawsze już zgasł

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.