Fantasmagorie
Mary ciemne niby noc
W krzywych odmętach
Strugi myśli spowija mrok

Tępa cisza rwie się w strzępy
Wzbierają wiatry - głosów chór
Zapadam się w toń bezkresną
Pola rozmyte kompleksji mej

Naprzeciw mnie stoją biesy
W maskach radości, smutku, trwogi
Z gnijących serc toczą ropę
Sycząc widząc we mnie lustro swe

Widzę lecz poznać nie mogę
Jam to czy kolejny bies?!
Spękane usta łgarstwa zdrojem
Genezą jego serce me

Koronę zakładam na głowę
Wśród cieni wrzody tworzą się
Desygnowany na dwór fałszu
A w herbie dumnie mieni się

Veritas super omnia
Klęknij i złóż hołd!
Veritas super omnia
W sercach zrodzę trąd!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.