---

Posępny los w dzieje dawne się wplótł
Dlaczego stało się tak
Popełniłam błąd, ty zniknęłaś stąd
A Harmonia odwraca wzrok

Przez nieznany ogrom zanoszę ci pieśń
I nie dam w samotności trwać
I piosenki me niech utulą cię
Byś mogła już spokojnie spać

Był kiedyś kucyk, co słońca niósł blask
Na lód spuścił wzrok i rzekł tak:
"Na świecie brak kuca, co byłby mi równy
Cześć większą by dzierżył, mniej posiadał wad"

Tak wielki jej blask, tak wielka jej gloria
Tak wielki też padał z niej cień
By kiedyś natrafić i zapędzić w mrok
Jej młodszą siostrzyczkę gardzoną co dzień

Było za późno, gdy swój błąd pojęła
Chcąc płacić wyrządzony ból
Nie dała czułości, mimo ciężkich chwil
Patrzyła jak siostra ciągle spada w dół

Lecz tak dzieje się, kiedy pycha unosi
Wciąż wyżej i wyżej twój los
Ten przygłupi kucyk nie powiedział dość
Nadal niszczył i mocniejszy zadawał cios

Lulaj księżniczko, dobranoc, już śpij
Za wiele przeżyłaś męk
Łagodny wietrze, ty słowa wciąż nieś
Przez mgły, blisko pól i wzdłuż rzek

Łagodny wietrze, ty słowa wciąż nieś
Przez mgły, blisko pól i wzdłuż rzek
Oby ten chłód z barków twych smutek zdjął
I na moje raczył go wziąć

Luna ja kocham cię mocniej co dnia
Jak długo ci to mówić mam
Moje błędy od tylu lat znam

Otwarte są bramy, obcy nam wciąż świat
Nie wierzę, że mamy być same tyle lat
Niech tysiąc zim minie niczym z bicza strzał

Tak kocham, tak tęsknie
Dosyć mil tych mam

Zmruż swoje oczy, zasnąć czas
Niech nad tobą czuwa gwiazd blask
Śmiej w twarz się dniom smutnym lichem złym
Nadejdzie znów noc, spotkamy się we śnie mym

Śpij... Śpij... Śpij...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.