Nie jeden przegrał z życiem, bo nie miał siły do walki,ambicji, pewności, charyzmy, odwagi i poddał się,zaprzestał, nie obrał celu, teraz pewnie żałuje, że w porę nie zmienił sterów, że stał, obojętnie patrzył na swoją klęskę, nie wykorzystał szansy, a miało być tak pięknie i miało być inaczej, całkiem inne marzenia, teraz wokoło ludzie i ich fałszywe spojrzenia. Aby przetrwać w tym świecie, gdzie czyha tyle pułapek, trzeba być zawsze sobą, doceniać, co dla nas ważne, Nie stawiać ponad wszystko hajsu, to podstawa, żeby mieć dobrych przyjaciół, całe serce im oddawać. Co raz trudniej zaufać komuś, powierzyć sekret, ludzie potrafią ranić i zabijać, to co piękne. Życie teatrem marzeń, często areną podłości, a losu nie oszukasz, nie ma takiej możliwości.
(refren)
Staję przed lustrem i widzę jakie zmiany już nastały, wszystko za szybko, ale wspomnienia pozostały, posłuchaj, nie ważne kim będę za parę lat, ważne, że zostawię po sobie tutaj jakiś ślad. Moje teksty, muzyka, która daje mi oddychać, która daje mi nadzieję, ona powoli zanika w szarym tłumie, gdzie wszyscy dążą do perfekcji, do materialnych zysków. Ja pozostaję bierny i obserwuję z dala, jak powoli upadają Ci ludzie i ich wartości, które w tyle zostają gdzieś tam,zagubione, odłożone na bok. Wiem, że każdy robi błędy, one do czegoś prowadzą, chcę być lepszy i dzięki temu na nowo odkrywać samego siebie i umieć czasem przegrywać, to ważne, bo nie ma zawsze tego, czego chcesz, życie wymusza kompromis, dostosujesz się lub nie.
(refren)
Jestem kowalem własnego losu, decyduję sam za siebie, jeśli upadnę, wiem kto pomoże mi w potrzebie, kto odejdzie z uśmiechem na twarzy, po cichu wyklnie i zabierze manatki, przestanie już dla mnie istnieć. Popatrz na ludzi wielu znajomych na bokach, odejdziesz na chwilę, fałszywy, zakłamany obraz. Tworzą ploty na bokach, historie wyssane z palca, żeby zrujnować komuś życie, słowo groźniejsze niż klamka. Trzecia nad ranem znowu siadam, piszę tekst, nie mogę po prostu usnąć za oknem pada deszcz. Cisza ogarnęła cały pokój, zawiła sen, ciągłe wyrzuty sumienia, co znowu zrobiłem źle, może czegoś brakowało, może to nie moja wina. Stoję wpatrzony przez szybę, miasto w ciemnościach spoczywa. Chciałbym zatrzymać czas, chociaż na ten jeden moment, ale życie to wyścig, który pędzi w jedną stronę.
(refren)Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
