---

Gdy kończy się szkolny rok
Gdy zeszyty rzucasz w kąt
Gdy woła Cię leśne echo byś przybył tam.
Gdy w około już kwitną akację
A w głowie już szumią wakacje
A mama mówi śmiejąc się, że teraz będziesz żył jak Smerf.

Czy to możliwe żyć tak jak Smerf?
Pośród drzew z ptakami budzić się, rosę z konwalii pić co rano.
Czy to możliwe żyć tak jak Smerf?
I co dzień poziomki z krzaka jeść, głowę mieć śmiechem obwiązaną.

A tu miasto dusi się
Upał wprost roztapia je
I woła cię leśne echo, że czeka wciąż.
I biegniesz rano radośnie na stację
A w głowie szumią wakacje.
A mama mówi śmiejąc się, że teraz będzie żył tak jak Smerf.

Więc to możliwe żyć tak jak Smerf.
Pośród drzew z ptakami budzić się, rosę z konwalii pić co rano.
Więc to możliwe żyć tak jak Smerf.
I co dzień poziomki z krzaka jeść, głowę mieć niebem obwiązaną.

Potem wracasz pełen sił.
Wprost silniejszy niż Osiłek.
Warto było przeżyć to.
Warto tęsknić cały rok.
Wiesz, że w lasach czystych tak
Jest ukryty ten skarb

Więc to możliwe żyć tak jak Smerf.
Pośród drzew z ptakami budzić się, rosę z konwalii pić co rano.
Więc to możliwe żyć tak jak Smerf.
I co dzień poziomki z krzaka jeść, głowę mieć śmiechem obwiązaną.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.