Płonę żywym ogniem jak Charizard, nawet o to mnie nie proście, bo nie pokażę kart. Ciągle pełzacie po ziemi, wszyscy w błocie, Caterpie, ja wszystkich czaruję, łyżka mieni się, Alakazam. Na mym ramieniu Pikachu, i doskonale wiem, że nie zdobędę od razu ich wszystkich. Lecz ciągle mam dużo czasu, a gdy nadejdzie mój, to narobię tu hałasu, to wyścig. Przyciągam sukces jak Magnemite, hejterzy miotają się bezradnie niczym Magikarp. Hejterzy próbują walczyć, i to wcale nie jest żart, choć wcale nie mają szansy, chcą jak Zespól R do gwiazd. Odlecieć, to nie ma sensu przecież, tak mówi Pokedex, jak Ditto się gnieciesz. Ja jak Ditto formę sobie zmieniam ciągle, choć nie jestem Snorlax, to robię to na spokojnie.
Żyjemy z Pokami, krzyki wciąż na sali, dla odznak, medali, Ty nie pojmiesz skali. Każdy młody, stary, tak samo tu zgrany, Pokeballe mamy, bo jesteśmy trenerami. Ty nie dajesz wiary, nie znasz naszej miary, Pokemony znamy, to nie żadne czary. Zobaczy świat cały, pora już na zmiany, kiedyś każdy mały, dziś zostają trenerami.
Trzeba być twardym jak Geodude, zjadanie Ekansów to ostatnio dieta cud. Oni tylko syczą, a Pidgey już leci, w rękach mają grzechotki, bo wciąż gadają jak dzieci. Potem głowy szybko w piasek, uciekają jak Digletty, gdy im uświadamiam znowu, że mówią tylko od rzeczy. Są toksyczni jak Koffing, ciągle nie wybrali drogi, chcą przeskakiwać płoty, dostając kłody pod nogi. Wyrastają rogi, albo kolce, Beedrill, żeby łapać Poki, musisz być w tym szybki. Ja już jestem bliski, żeby zostać mistrzem, krzyki i uściski, zbiorę kiedyś wszystkie. Póki co wciąż walczę, tak jak Machop stoję, z Mewtwo sobie tańczę, mam tę zbroję w głowie. Kiedyś życie szare, tak jak Onix bracie, ale nie przestałem, przecież jestem graczem.
Żyjemy z Pokami, krzyki wciąż na sali, dla odznak, medali, Ty nie pojmiesz skali. Każdy młody, stary, tak samo tu zgrany, Pokeballe mamy, bo jesteśmy trenerami. Ty nie dajesz wiary, nie znasz naszej miary, Pokemony znamy, to nie żadne czary. Zobaczy świat cały, pora już na zmiany, kiedyś każdy mały, dziś zostają trenerami.
Żyjemy z Pokami, krzyki wciąż na sali, dla odznak, medali, Ty nie pojmiesz skali. Każdy młody, stary, tak samo tu zgrany, Pokeballe mamy, bo jesteśmy trenerami. Ty nie dajesz wiary, nie znasz naszej miary, Pokemony znamy, to nie żadne czary. Zobaczy świat cały, pora już na zmiany, kiedyś każdy mały, dziś zostają trenerami.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
