Spotkałem go wtedy na stacji przesiadek,
Gdzie minut czterdzieści i w drogę znów wio,
Gdzie pociąg z Brodnicy albo na Włocławek
I nie wiesz na pewno, gdzie rzuci cię los.

Gdy pociąg kolejnych podróżnych wypluwał,
W czeluści tunelu połykał ich mrok,
Siedziałem na ławce, czas wolno upływał,
Gdy nagle wzrok jego napotkał mój wzrok.

Chodź, stary, na piwo, a może i wódkę,
Wypijmy za życie, za niefart i fart,
Za tamtą dziewczynę spotkaną pod Kutnem,
Musiałeś wyjechać, a teraz ci żal.

O naszych przygodach lud śpiewał już pieśni:
Włóczęga, muzyka i życie jak dzwon...
I nagle w tunelu na stacji przesiadek
Rozbłysły wspomnienia w uścisku dwóch rąk.

Chodź, stary, na piwo...

Więc, stary, znów razem i świat znów przed nami...
Po chwili od złudzeń aż mętniał nam wzrok,
Lecz czas się nie cofnie na stacji przesiadek,
Zostają wspomnienia, cóż, dobre i to.

Chodź, stary, na piwo...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.