---

Wódeczko, wódeczko, pani malowana,
wszystkich swoich chłopców rzucasz na kolana.

Każdy zrazu myśli, że ciebie pokona,
niezła z ciebie dziwka, ale nigdy żona.
Każdy zrazu myśli, że ciebie pokona,
niezła z ciebie dziwka, ale nigdy żona.

Wódeczko, wódeczko, co rozjaśniasz światy,
mogłabyś swe wdzięki rozłożyć na raty.

Lecz ty jesteś pani, zachłanna i głodna,
trzeba z tobą wypić, trzeba wypić do dna.
Lecz ty jesteś pani, zachłanna i głodna,
trzeba z tobą wypić, trzeba wypić do dna.

A po pierwszym drugi, a po drugim trzeci,
cały czas na bani, jakoś życie zleci.
Ale dna nie widać, bo to twoja sztuczka
i twa butelczyna nigdy nie jest pusta

Wódeczko, wódeczko, nie patrz na mnie krzywo,
bo razem z wojenką zbierasz bujne żniwo.
Wódeczko, wódeczko, nie patrz na mnie krzywo,
bo razem z wojenką zbierasz bujne żniwo.

Starych, czy też młodych, w łachach czy w orderach,
każdego potrafisz nieźle sponiewierać.

I choć z tobą walczą, mocna twa pozycja,
nie ima się ciebie żadna prohibicja.
I choć z tobą walczą, mocna twa pozycja,
nie ima się ciebie żadna prohibicja.

A po pierwszym drugi, a po drugim trzeci,
cały czas na bani, jakoś życie zleci.

Wódeczko, wódeczko, cóżeś ty za pani,
że za tobą idą chłopcy narąbani.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.