Bajka ta wiąże się z wiarą w przeznaczenie. Opowiadają, że gdzieś na dalekiej Północy, w pobliżu Spitsbergenu, a może pośród wysp Ziemi Franciszka Józefa samotna skała wznosi się nad morzem.
Pośród polarnej nocy płonie milionami woskowych świeczek. Każda świeczka to ludzie życie. Kiedy płomień dogasa - człowiek umiera.
Nie wie nikt, gdzie to jest. Gdy przychodzi noc na Candle Rock, płoną ognie świec, płacze wosk. Płynie czas, po jednej świeczce zapalił los każdemu z nas.
Minionych nie licząc dni, spokojny zostanie ten, kto nie patrzył nigdy w gasnący płomień u brzegów Candle Rock. U brzegów Candle Rock, Candle Rock.
Byłam tu, twoich dni niedaleki kres na Candle Rock. Zobaczyłam dziś tyle świec, pośród nich twojego życia płomyczek już dopalał się.
I chciałam oszukać los, i własną wolałam śmierć, i w przerażeniu milcząca stałam u brzegów Candle Rock. U brzegów Candle Rock, Candle Rock.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.