Na podwórku, tuż za bramą,
Czarnej sieni czarny wlot.
W sieni dzień i noc tak samo
Rezyduje Czarny Kot.
Uśmiechając się pod wąsem,
Czai się w ciemnościach, łotr.
Drą się koty wniebogłosy,
Ale milczy Czarny Kot.
Myszy dawno już nie łowi,
Stroszy wąs i śmieje się.
Łapie wszystkich nas za słowo
I kiełbasę naszą żre.
Ani żąda, ani prosi,
Kryje w ślepiach żółty blask.
Każdy sam mu coś wynosi,
Jeszcze mu się kłania w pas.
Nie zamiauczy ani razu,
Ale z sieni - ani rusz.
O framugę ostrzy pazur,
Jakbyś miał na gardle nóż!
Stąd też wszyscy przygnębieni,
Wszystko w domu byle jak.
Warto by żarówkę w sieni...
Ale chętnych jakoś brak!
Ale forsy ciągle brak!
Ale forsy ciągle brak!
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 