W pyłach zmierzchającej Europy, na gruzach idei i szańcach oporu, Jak mgła napływa ten wschodni wiatr, okrywa cieniem sztandar rubinowy, Białe twarze lśniące karmazynem, Orle Gniazdo na tlącym rumowisku I to wszystko w sierpniowy poranek, czy wolności znów rozbłyśnie iskra?
Twój heroizm i wytrwałość, wielkie czyny, walki zbrojne Twoje cnoty, ideały, tchnęły siłę niepokorną.
"Rodacy, od zarania listopadowych dni naszej odzyskanej wolności żołnierz polski W długich i ciężkich zmaganiach z przeważającym wrogiem wykuwał przyszłość i potęgę Polski. Żołnierz ten dźwigający na sobie ciężkie brzemię wojny wiedział, że cząstką jest drobną siły kraju Że w potrzebie naród cały stanie za nim, nowej mocy i nowej otuchy mu dodać."
Słychać głos z pola bitew, ciągle woła niespokojnie. Przypomina o strażnikach, w blasku glorii, wielkich wspomnień. Czy ten wiatr nie ustanie, czy odejdzie bezpowrotnie? Abyś mógł bez oporów, rozpostrzeć skrzydła, wreszcie wolne.
Orle Biały wznieś się w górę, ku wolności, ku przestworzom Nieś ze sobą tę nowinę, Europa ocalona!
Twój heroizm i wytrwałość, wielkie czyny, walki zbrojne Twoje cnoty, ideały, tchnęły siłę niepokorną. Czy ten wiatr nie ustanie, czy odejdzie bezpowrotnie? Abyś mógł bez oporów, rozpostrzeć skrzydła, wreszcie wolne!
Orle Biały wznieś się w górę, ku wolności, ku przestworzom Nieś ze sobą tę nowinę, Europa ocalona! Orle Biały wznieś się w górę, ku wolności, ku przestworzom Nieś ze sobą tę nowinę, Europa ocalona!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
