Żyjesz wciąż nieubłagalnie prosząc O lepsze życie i lepsze jutro, bo Dość już masz tej ciągłej pogardy, Tej ciągłej walki o inny byt.
No odejdź stąd! Zły losie odejdź precz! Zraniłeś duszę, więc czego jeszcze chcesz? Czemu nie nękasz bogatych i zamożnych, Lecz ludzi biednych i bez nadziei?
Każdy grzech zabija cię, niszcząc twoje doczesne życie. Jest początkiem i końcem klęsk, za które płacisz ogromną cenę.
Idziesz wciąż stąpając po kamieniach Zraniona skóra pęka jak życia nić. Nie wierzysz w cuda bo one nie istnieją, Wśród zwykłych ludzi, którzy nie mają nic.
Karna tułaczka zakończy się apatią, A wybawienie da tylko cicha śmierć. Zakończysz życie jak każdy Ziemski robak, Nie mając nic, z niczym odejdziesz precz. Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|