Ljósið dansaði, logar skinu Það létti okkur veturinn, hrakti burtu kala Ákaft brann i eldstæðinu, sá ylur veitti svöngum ró
Skall á torfinu vestanvindur sem vakti ótal óhreinar hugsanir af dvala Fingur alla frostið bindur er fýkur lif úr östkustó
Stakkur minn er storkinn köldu blóði, stendur hagl og illska mér í fang Þungfær liggur þröngur bæjarslóði Þreytist ég við dimman éljagang
Ljósið andaðist, logar dóu, við lágum tvö í myrkrinu, heyrðum börnin gráta Tíðin var of góð á góu, nú geldur harpa fyrir það
Draugagaddurinn bítur beinin Hvað bældi niður glóðina? Það er snúin gáta Hlusta ég á vesæl veinin og verð að koma mér af stað
Niðadimm og náköld brennir móðan Nálgast hjáleiguna, allt er hljótt Fimbulnæturfrost mig setur hljódan Ferja þarf ég eldinn heim í nótt
Í nótt fraus á tjörn Í nótt dóu börn Í nótt frusu litlar hendur í hel sem höfðu áður leik að legg og skel Í nótt fraus á tjörn
Brýst ég heim að bæjarskör, ber með hnefa hurð af hjör Birtan sýnir liðin lik, lokk af enni þeirra strýk
Konan fölnuð, börnin blá bædi liggja, hún þeim hjá Kaldan horfi köstinn í Kveiki ég upp eld á ný?
Kveiki ég upp eld á ný?
Littu út um ljórann, vinur, og leyfðu mér að kveðja þig Skálinn allur skekst og hrynur þá Skotta vildi gleðja sigTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
