Kolebie się, kolebie
Pierwsza gwiazda na niebie
Co się zdarzy, co będzie
Po śniegu, po kolędzie?
Aaaaaaa... aaaaaaa...
Może jakiś wędrowiec
Przyjdzie, siądzie, opowie
Co na świecie zobaczył, gdzie był
I wywróży nam z siana
Wszystko, co jest pisane
Od dziś, od dziś
Wieczór świeczki zapali
Staną duzi i mali
Klasną w dłonie, jak zawsze od lat
Wzniosą toast za siebie
Za tę gwiazdę na niebie
Za świat, za świat
Kolebie się, kolebie
Pierwsza gwiazda na niebie
Co się zdarzy, co będzie
Po śniegu, po kolędzie?
Aaaaaaa... aaaaaaa...
Kulig ruszy z kopyta
Gdy niebieski woźnica
W pełnym biegu zajedzie przed dom
Nim się zdążysz połapać
Wszystkie konie skrzydlate
Już są, już są
A gdy sanie podjadą
Pod sam próg zimnym gwiazdom
Biała manna się sypnie na bruk
Może manna ta z nieba
Spadnie tym, co potrzeba
Do stóp, do stóp
Kolebie się, kolebie
Pierwsza gwiazda na niebie
Co się zdarzy, co będzie
Po śniegu, po kolędzie?
Aaaaaaa... aaaaaaa...
Aaaaaaa... aaaaaaa...
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
