Ile razy jeszcze, mówić mam Kończy się życie to, tak jak i zaczyna Z przypadku i bez znaczenia
Nadal ślinią się Głodne fale tego morza Wciąż pamiętają, nasze imiona
Odnajdziemy spokój W nicości ramionach Na samym dnie... Oto jest pustka, piękno nieistnienia Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |