Leżę.
Oślepiony blaskiem w biały dzień.
Nade mną myśli, których mamy coraz mniej.
Oddychasz we mnie, głęboko jak we śnie.
Jak jedność, ubłagana wewnątrz nas już dawno jest.

Połykam czas.
Widząc razem koniec i początek minionego dnia.
Ta magia trwa, jak ból przez wylany wrzątek.
Los, przypadek do przodu pcha.

Bezgraniczny sen - niezbędny jak tlen.
W sytuacjach, w których nigdy nie wiesz w którą stronę biec.
Obejrzyj się!
A nawet jeśli nie, zostaw naturalny przebieg tego co teraz jest.
Tego co teraz jest.
Tego co teraz tutaj jest.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.