---

Czemu winny jest mój krzew,
przecież wcale nie nabroił,
komu to przeszkadza, że
rośnie i nikt go nie gnoi.
Czemu wy wątpicie w nas,
ta medialna propaganda,
kiedy, kto i jaki czas,
a ja chodzę bez zegarka.

Czemu pusta do połowy,
w oczach waszych moja głowa,
a za rogiem w warzywniaku,
ktoś zdejmuje z półki towar.
Czemu o nas, ale bez nas
u was toczą się debaty,
moja była z wiejskiej chaty
tak jak wy kochała papier.

Czemu wasze końce dwa,
zawsze kijem nazywają.
I jak ktoś tu jest na tak,
to tym kijem w ciupę pchają.
Czemu serca macie zimne,
a zasady pokrył płomień,
„Być człowiekiem, a nie wilkiem” -
nie zapomnę nigdy o niej.

Czemu liczę wciąż na cud,
że Irlandię wnet zobaczę,
skoro w historycznych teczkach,
żyje jeszcze pełno zdarzeń.
Czemu tu nie jest normalnie,
ile czasu jeszcze minie,
bym w niedzielne popołudnie,
zebrał plon z ziemi niczyjej.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.