---

Nie chcę już dłużej patrzeć w przeszłość,
nieważne w sumie ile mi dało to,
choć spojrzenie wprzód równie często
potrafi zniszczyć to całe piękno
- które jest w nas, pomimo wszystkich wad,
pomimo, że ten świat nie jest nasz.
Nie chcę przestać - to tylko przedsmak,
jeszcze wiele czeka nas szczęścia,

Rozejrzyj się jak cisza pięknie śpiewa,
słońce dało nam dzień – nic więcej nie da.
Nic więcej nam nie potrzeba,
zostań ze mną, dam Ci kawałek Cienia,
to ja, moja część, moje życie,
dar dla Ciebie – największe z wszystkich moich zwycięstw.
Zastanów się czy tego właśnie chcesz,
przemyśl dobrze – to w końcu tylko Cień…

Pomimo, że to nie jest mój świat,
Pomimo, że tyle mam wad,
Pomimo, że nie daję rady,
Pomimo różnic wciąż trwamy!

Po najdłuższym dniu musi zapaść noc,
nie docenisz piękna choć na chwilę nie tracąc go,
zrozum, że płomień jest piękny tylko wśród ciemności,
księżyc najwspanialszy kiedy w mroku gości,
My – ludzie prości, zakochani w słońcu,
przy pierwszym braku światła mamy dość już,
więc wtedy właśnie - gdy promień się oddali,
gdy wszystko wokół znika - przestań spoglądać oczami!

Pomóż mi! Pokonać ciemność,
poczuć a nie widzieć co przede mną!
Pomóż mi! Poczuć piękno!
Przezwyciężyć całą codzienność!

Pomóż mi! Pokonać ciemność,
poczuć a nie widzieć co przede mną!
Pomóż mi! Poczuć piękno!
Przezwyciężyć całą straszliwą codzienność!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.