M-m-m-m-m-m...

Pa-a-a-da

Pada, pa-ada, a ja nie rosnę
Podlewana się nie rozwijam
Kolce robią mi zły PR
Podlewana się nie rozwijam
Kolce robią mi zły PR

Na parapecie krzyżny splot
Głupio tak siedzieć w tym oknie
Jeszcze głupiej, że mija rok
Goryczą nakrapiany przelotnie

Zapuszczam korzenie już, leżąc na wznak
Myślę o tym, co będzie
Pragnienie, głód i jakiś brak
Uschnięte płatki wszędzie

Ze wszystkich łąk
Najczęściej wybieranym jestem kwiatem
Ze wszystkich łąk, ze wszystkich, bo
Ja jestem szklanym tulipanem

Szklany kwiat wśród własnych odłamków
Co słucha ludzkich powieści
Więcej w nich obolałych poranków
Niż trzeźwej, sensownej treści

Poza złamanym na pół szkieletem
I krzywym brzegiem myśli
Można dostrzec we mnie kobietę
Co chciałaby się przyśnić

Pada, pa-a-a-a-a-a-a-a-da
Podlewana się nie rozwijam
Podlewana się nie rozwijam, nie rosnę
Zwiastuję zimę, a nie wiosnę

Ciało moje jak lód szklany
Po czyimś żalu
Jestem szklanym tulipanem
Pa-ada, pa-a-a-a-a-a-a-a-da

M-m-m-m-m-m...

Pada, pa-a-a-a-a-a-a-a-da

Ze wszystkich łąk, ze wszystkich, bo
Ja jestem szklanym tulipanem
Poza złamanym na pół szkieletem
Można dostrzec we mnie kobietę

Pa-ada, pa-a-a-a-a-a-a...da-a

M-m-m-m-m-m...

Podlewana się nie rozwijam

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.