Po wielkiej bitwie Wiele rzeczy uległo zmianie Samon przepędził najeźdźców na cztery wiatry Daleko od ziem słowiańskich Sam rozkoszował się najazdami na Turyngię Dając upust swej nienawiści Nikt wszakże nie spodziewał się Jakiego wsparcia uświadczy Pierwszy Waluk władca Karantan Sprzymierzył się z nim we wspólnej walce Kolejnym był serbski książę Derwan I o jedności będą te słowy.
Chwały pieśń niesie się ponad wzgórz białych grzbiet Ponad szczyt niebios gdy jasny grom na nim lśni Słyszcie więc słowa te, to pradawna mądrość jest: Gdy od wroga braknie krwi, brat z odsieczą przyjdzie ci
Za naszą słowiańską jedność! Sława!
Kiedym wroga w popiół mietliśmy, miecze słodko w serca wbijając Naszych braci w niewolę brano, żywcem paląc na pal nabijając Teraz my górą jesteśmy, my potężny naród słowiański Plemion wiele, lecz jeden korzeń który zawsze będzie pogański!
Jeden my kraj, słowiański kraj Jeden my ród, słowiański ród!
Jeden my kraj, słowiański kraj Jeden my ród, słowiański ród!
Sztandar chwały niesiemy, nie na błogi lecz w sercu Patrząc hardo przed siebie odrzucając złudzenia, Braćmi broni jesteśmy nie padamy przed wrogiem lecz to w walce giniemy Perunie! Honor sprawą jest naszą lecz jedność siłą Jedną ścieżką jak Samon każdy z nas dziś podąża!
Dzięki temu od wieków nasz to naród słowiański nade wrogie mu plemię w cierpieniu pogrąża! Dzięki temu od wieków nasz to naród słowiański nade wrogie mu plemię w cierpieniu pogrąża!
Płynie w nas Zadrugi ogień, w sercach żar, słowiańska krew Jak gorąca woda powoli wrze, niech już na zawsze zostanie tak!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
