Ze kommen, duustere engeln met ’n wens veur piene. Vlerken uutspreid, duuster tegen de maoneschiene. Deursteken de nachtlucht met een zweerd van ies, ’n nagel an mien kiste in ’t aovendrood zo vies.
Ieskold in piene Naodels deur de huud Ieskold in piene
Ieskold in piene Bloed in de maoneschiene Ieskold in piene
As de nevel veur de maone langs jaogt, verduusterd ’n deken van vlerken de maone. Een hekeldicht van angstig gefluuster, begleidt mie, as ik starf in de nacht tweiduuster.
Ieskold in piene Starven in de kolde Ieskold in piene
Ieskold in piene In ’n zwarte kiste Ieskold in piene
Gans allenig vuul ik de kolde kommen, ’t vret an mie as vuur aan aske. Stillegies heur ik mien grafstiene fluustern; “met dood en ziekte bust du beter af”
Ieskold in piene De dood integen Ieskold in piene
Ieskold in piene Lieken op een staopel Ieskold in piene
Duustere engeln hebben heur wark daone, kroepen over de grond, graaiend in ’t bloed. Knekelige klauwen om mien kraoge, mien leste aodem en de dood is zoet
Starven in de kolde In ’n zwarte kiste Ieskold in pieneTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
