1.Mór! Rozrywający, jak koło tortur. Dur brzuszny, tworzący z Ciebie strup. Spójrz na mnie, a zostanie po mnie trup. Rzuć się na mnie, a zostanie po mnie duch. A nuż, zmieni się kurs kilkora dusz. Twórz, by śmiertelnicy przestali czuć. Ból, przeszywający śmiertelnie w pół. Dół, rozpoczyna ten depresyjny cug. Lód ogrzewa Twój roztopiony grunt. Z nut, kuranty rozdzwięczały się jak huk. Róg nieobfitości oznajmił mu, Dług, którego spłaty łącznikiem jest kruk. Wróg, który nie istnieje płynie znów. W ruch wprowadza technologię wskazów. Druch. Chronos, ojciec wszechczasów.
Ref: Maska szafirowego moru! Tworzy art dla nieśmiertelności Bogów! 4X
Twórz też by być nieśmiertelny 4X Nieśmiertelny gdy coś zostawisz tu, częsć swojej duszy na ten łez padół!
2.Wrzask! Od narodzin paletą głosu barw. Trzask kości kończy Twój względny czas. Raz żyję się tylko a to fausz. Rausz jest naprzykład elementem pauz. Faul! Prostolinijne życie prowadzi do traum. Au! Gdy coś boli, reset potrzebny jak trans. Mask nie zakładasz gdy nie masz skaz. Dasz wiarę, że wewnętrznie umierasz? Płaszcz szafirowej narzuty na bark. Walcz z niesprawiedliwością głupich łajz. Daj mi na full możliwości by zabijać. Znajdz notatnik śmierci i nie zdychaj. Skreślaj w słupku, kolejnych ofiar. Moriar, Non Omnis. I skojarz.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
