Wiesz?... Kiedyś chciałem kochać... Dziś, chcę być "kochanym"... Dlatego dziś, uczynię ten dzień krwawym...
1. Ta muzyka - to ryczałt wszystkich moich traum. Chcesz żebym nie rapował? A taki wał! Zamaskowałem się, by zrobić maskaradę wam, krwawą rzeźnię, dla zakochanych par. Mnie już serce dawno odpadło, stałem się karmą, swej naiwności. I żem zapragnął, najwyższej jakości, zemsty i to chyba z zazdrości. Nie zapomniałem o romantyczności. Zrobiłem wam randkę pełną okropności. Twoje nagie ciało, przypięte do jego. Za pomocą łączenia haczykowatego. Jego penis wprowadzony w Twoją waginę. Przy wargach sromowych wszyty, przez ciało jamiste, przeprowadzona pompka do samochodowego koła. Twoja komora serca z jego komorą połączona. Usta ze sobą zszyte również, jakbyście w pocałunku zastygli zgubie. Na Twojej głowie nie został nawet pukiel. On także pozbawiony owłosienia. Wpatrzeni w siebie, nie drga powieka. Bo oczy także pozbawione powiek. Jesteście jednością, zaprzeczy ktokolwiek? To chyba wasz najlepszy dzień zakochanych!
2. Kiedyś Cię kochałem, tak sobie wmawiałem. Jak szczeniak stałem, pod Twoim blokiem. Czekając naiwnie aż zobaczysz mnie w oknie. Nagrywałem monologi, adresując je Tobie. Wierząc, że przesłuchasz, po mojej śmierci w środę. Wyznawałem Ci miłość, w mych rapowych songach, traciłem miejsce, by uczucia fałszować. Wyleczony z tego co nazywasz "LOVE". Wymęczony przez to, że obchodziłem się Tobą. Chcę się pożegnać i pojednać Cię z Twym ukochanym. Wyrzucić Cie z życia, jak przystało na martwych. Lecz dać Ci szczęście, tak jak zawsze chciałem. Tyle, że w mojej głowie ono wygląda inaczej. Zaszyłem się przy twym bloku tak jak niegdyś. On szedł przy Twoim boku, a dzień był słoneczny. Mimo że zimowy - 14 lutego. Nie przejęty waszą miłą atmosferą. Wyskoczyłem zza drzwi klatki z małą strzykaweczką. Bez wahania wbiłem ją Ci w szyję a pózniej jemu. Straciliście przytomność, w ciągu paru sekund. Zaprowadziłem was do mego gabinetu. Żywych manekinów, gdzie tworzę z ludzkich uczuć. A z ludzkich ciał formuję maszkarony, gdzie odbiciem chuć!
3. Siedziałem sądząc się samotnym, że to ostatni dzień mojej istoty. Tułałem lecz znalazłem prawdziwą brać, która uświadomiła, że nie mam co przy Tobie trwać. Taka obojętna nawet nie jest kukła, którą zresztą stworzyły wasze splecione truchła. Teraz czuję spełnienie i wy jesteście razem. Zacznę nowy etap, kropka na kartce. Dzieło ukończone, jeszcze zapiklować. Otwieram zapadnie gdzie podobnych wam chowam. Odczepiam łańcuch, wpadacie do zapadni, gdzie krew oblewa inne splecione pary. Nie będziecie sami, mam tu całą kolekcję, zakochanych zbitych w jedno, przez moją fikcyjną obsesję. Odchodzę, nie wracając tu więcej... Keep it Sick!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
