[REF] Przed samotnością dusi nas makrokosmos, Tracimy ostrosc - pozorna wolność. Przed samotnością dusi nas makrokosmos, Tracimy ostrosc - pozorna wolność.
Spójrz woda sie mieni jak srebro księżyca nocą, Wokół gwiazdy migoczą kolejną ciepłą nocą. Patrz jesteśmy bliżej jak kiedys naszych odbić, Wiemy jak zabić smutek jak radość w sobie odkryć. Są nas setki, tysiące, miliony i miliardy, Pod jednym niebiem z jednym słońcem z swiatem otwartym, Gramy w otwarte karty, płynąc gdzieś obok prawdy, Co krok serwując żarty, czując się wciąż bezkarnym.
Mamy tak wiele to całe dobro, To kusi non stop, że trudno nie dotknąć. Łatwe miłostki, proste romanse, Tani alkohol, zapite szanse. Sex na telefon, na każda okazję, Sex za telefon i sex za wakacjęm. Znamy fantazję, nie znamy granic, Znamy się dobrze i wciąż sie nie znamy. Strach mamy za nic, możemy zabić W butelkę nabić, to wszystko naprawić. Patrzymy w przyszłość razem -osobno, A wszystko co mamy to pozorna wolność. Gonimy jutro z wczoraj na dzisia,j Tracimy sens by lekko oddychać, Wciąż sami w tłumie gubimy ostrość, A wspólna samotność to Makrosomos.
[REF] Przed samotnością dusi nas makrokosmos, Tracimy ostrosc - pozorna wolność. Przed samotnością dusi nas makrokosmos, Tracimy ostrosc - pozorna wolność.
Spójrz niebo kołysze obłoki na firmamencie, Słońce oślepia blaskiem, jasnością naszą przestrzeń, Weź mnie za rekę, zamknijmy siebie w teraz, Nim znikniemy w tłumie oddając wzajemność w nieład. Jedna planeta bark w bark obok najbliższych, Snujemy wspólne myśli, chcemy być sobie bliżsi. Żyjemy razem i mijamy własne cienie, Szukamy bezpieczeństwa w obawie o istenienie.
Mamy tak wiele cel w sensie czyimś, Mkniemy na oślep by nie utracić chwili. Chcemy być wolni inni, mądrzejsi, Łaknąć to teraz, wiatr łapać w piersi. I pierwsi na lisicie, i pierwsi na liście I byle nie pryśnie, ten prosty system. Dzisiaj tak szybkie z jutrem sie miesza, A bez tchu najblizszych nie wiemy co czeka, Wciąż przekonani o nieomylnosci, Wielbimy swoje bez rąk pomocnych. Jesteśmy ważni, ważniejsi, mocni, pewni przekonań i pseudomądrości. W zderzeniu z życiem pryska nam magia, Sami przed siebie, a dusi nas astma. Małe detale bez szans na angaż, Wracaja w łaskę niestety po faktach.
[REF] Przed samotnością dusi nas makrokosmos, Tracimy ostrosc - pozorna wolność. Przed samotnością dusi nas makrokosmos, Tracimy ostrosc - pozorna wolność.
Jesteśmy razem, a każde osobno, Bez siebie źle, a sobą tak obco, Wciąż sami w tłumie gubimy ostrość, A wspolna samotność to Makrosomos.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
