Tęsknota jak krzyk świtu W ciemność się obraca Tam, gdzie królestwo jego Wśród niedostępnych fal Bałtyku Stoję nad brzegiem morza Ono wzywa mnie do siebie Viły topielne - szept jak dzwon Wołają do mnie chodź! Pogańskiego ognia będziesz strzegł Piorunowe strzałki to łzy, to znak że Niebawem wyjdzie ten, którego imienia Nie znamy. Róg mocy i obfitości w jego dłoni Nieznana twarz... W dolinie rwących potoków Uniesione me ręce ku nicości Jam północną marą Jam falą wielkiego morza Cisza... lecz wiem, że nadejdzie ten, którego Imienia nie znamy W królestwie tęsknoty...wiecznej tęsknotyTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
