Wiem że coś nie płynie,
kusi widmo całej wstecz,
gdy od głowy ryba gnije,
ludzie psują się od serc.

Wiem że niewiele wiem,
wyjdzie w praniu parę plam,
między nami chemia z Niemiec,
czysto że nie siada łza.

W usta wody znów nabieram
by roztopić głębszą treść.

Trudno spisać się na medal
kiedy on strony ma dwie
i coś się dzieje.

Nie, to nie żarty, a w toku dramat zły
i tylko rozchodzą się dwa światy.

Dwa światy, dwa światy!

Sprawy nie zaszły, a finał gry na pstryk,
to tylko rozchodzą się dwa światy.

Dwa światy, dwa światy!

Wiem że coś nie pali,
chyba diabeł usnął w nas.
schną na popiół stare kwiaty,
płonął Rzym i raptem zgasł.

I bliski koniec,
nawet wosk nam wróży źle,
chyba tkwimy w zabobonie,
los tak chciał czy chciał tak pech?

I coś się dzieje!

Nie, to nie żarty, a w toku dramat zły
i tylko rozchodzą się dwa światy.

Dwa światy, dwa światy!

Sprawy nie zaszły, a finał gry na pstryk,
to tylko rozchodzą się dwa światy.

Dwa światy, dwa światy!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.