Raz gdy byliśmy blisko Danii
Nasza łajba miała rumu pełen brzuch
Bosman sporo wypił, a potem zapalił
I jak smok ognisty zyskał chuch
Coś z daleka do mnie krzyknął i natychmiast
Pokład stanął w ogniu, to ja hop na maszt
Lecz mnie parzy w tyłek woda ta ognista
Więc do słonej wody trzeba było spaść

Jak mam spadać wolę szybko
Jak mam spadać to po piwku
Jak mam spadać to bez męki,
A najlepiej na panienki miękkie wdzięki
Jak mam spadać to do morza
Zrobionego z mocnych gorzał
Pieścić zimny a przyjazny kształt butelki
I utopić smutki wszystkie swe od ręki

Bosman nasz po knajpach lubił chadzać
Butelkami sprawdzać wytrzymałość głów
Jeśli ktoś odwagę miał się z nim nie zgadzać
Burdę rozpoczynał bez dwóch słów
Kiedyś trafił swój na swego - tak też bywa
Facet argumenty miał i stary dostał w nos
Wszyscy zwiali, bosman został i pod okiem śliwa
Wtedy ja mu z nieba spadłem wprost...

Raz poznałem pewną damę - i uwierzcie
Że jak morze kołysała się gdy szła
A przód miała niczym fok przy pełnym wietrze
Kiedy czujesz taki wiatr to chcesz by trwał
Pomyślałem - jak na morzu będzie u tej damy
Co tam, ona lepsza jest od wszystkich mórz
Piękna krągła ale dom chce mieć z dzieciami
TRUDNO trzeba spadać z tego portu już.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.