Na tej scenie, na tych deskach Wszystko było już Porzucone marionetki Przykrył kurz Zabijano milion razy Lecz aktorów dość Gdy kurtyna pójdzie w niebo W piekło wejdzie ktoś
W cudzych słowach jak w sieci Trzeba żyć swoim ciałem Trzeba płakać od rzeczy Trzeba śmiać się na pamięć Zagrać żal, który boli Wygrać złość, która dławi A publiczność się bawi A publiczność się bawi
W cudzych słowach jak w sieci Ciało jest uwięzione Nie załatwisz ich gestem Muszą jeszcze zaboleć Jeszcze żar, który parzy Jeszcze strach, który dławi A publiczność się bawi A publiczność się bawi
Wyśpiewałam, wykrzyczałam Tyle cudzych słów Pamiętałam, zapomniałam Zacznę znów Będę kochać i umierać Co mi rola da Aż nie będę w końcu wiedzieć Kto to taki – ja
W cudzych słowach jak w sieci Trzeba żyć swoim ciałem Trzeba płakać od rzeczy Trzeba śmiać się na pamięć Zagrać żal, który boli Wygrać złość, która dławi A publiczność się bawi A publiczność się bawi
W cudzych słowach jak w sieci Ciało jest uwięzione Nie załatwisz ich gestem Muszą jeszcze zaboleć Jeszcze żar, który parzy Jeszcze strach, który dławi A publiczność się bawi A publiczność się bawiTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.