Nagle serca zabiły Jak te dzwony na trwogę Z bram, zaułków wybiegli Przyczajeni wrogowie Czarne krzyże na płaszczach W oczach złość i nienawiść W murach starego Gdańska Całą radość chcą zabić
Nie szczędzono nikogo Nie dawano pardonu Tak zginęli pospołu Z rąk wrażego zakonu Matka, co swoim dzieciom Obiecała zabawkę I ci młodzi, co teraz Już tu będą na zawsze
Dumny będziesz, komturze Gdy zobaczysz swe dzieło W krwi i ognia purpurze Życie stąd upłynęło Przejdą wieki i lata Przyjdzie za to zapłata Krew przelana w tej zbrodni O swej cenie przypomniTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
