Brzuch ściska nienawiść,
Trze naskórek wyrosły z bólu,
woła o pomoc.
Nerwy stają w szyku bojowym.
Mają broń w pogotowiu,
Centrala daje sygnał,
Ciało idzie ku przeznaczeniu,
Siada.
I wszystko zaczyna się od nowa,
Wydala ból życia i bycia,
Łapie się czegokolwiek,
Staje na paluszkach.
Osiągnie szczyt
I spokój, jeszcze chwila mija.
Małe krople spływają,
Ból – powraca.
Ciało zgniata stopy
I wszystko rozsadza,
Osiąga cel.
Wiatr ucicha,
Zapachy drażnią nos,
Powoli ciało staje się gładkie,
Ostatnie już mycie
I powrót na miejsce.

Już wszystko się kończy,
Już można budować naskórek.
Idź tam gdzie to osiągniesz,
A potem powróć tu na miejsce.
Nie zapominaj o tym
Człowieku z końca wieku,
Pamiętaj o bólu,
Pamiętaj o myciu.
Niedługo znów tam pójdziesz,
Znów tam się znajdziesz,
Ponowne czekanie, ponowne męczarnie.

Brzuch ściska nienawiść,
Trze naskórek wyrosły z bólu,
Wydal ból życia i bycia,
Woła o pomoc.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.