Ból jest moją beztroską przewagą z głębokim błękitnym oceanem gdzie znajdują się dwa statki kosmiczne o słabej woli siebie nigdy się nie spotkają
udrękę mego ślepego starca wędrówki gdzie pod stopami świeci marmur na zwiotczałą szyję srebrny krzyż
udrękę mojego niebiańskiego sokoła leżące pod szarą brzozą łzawy na kość zepsutego skrzydła
udręka, którą znał mój poeta ludzka brutalność i pozory a życie jest zaimpregnowane sierotami w obrażonych sercach ludziTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
