Chodzą jeszcze gdzieś po strychach
Syrokomle i Or-oty
i Asnyków jeszcze słychać
w ciemnych kontach zapomnianych.

Dawne skrzaty, dawne świerszcze
w Gomulickich się zmieniły,
w okularach Konopnickich
wieczorami skrzypią ciurkiem.

W każdym domu gdzieś za piecem
w każdym rogu gdzieś pod progiem
duszki, skrzaty i owady
szumią, szemrzą w noce blade.

Zapomniane, pogardzone
na luteńkach, strofeczkami...
Lenartowicz w tamtej szparze,
Pol za listwą, tą pod drzwiami.

Śmieszne słowa, śmieszne rymy,
wyszydzone już przed laty,
te świerszczyki ćwierkające,
te domowe dobre skrzaty.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.