Żyję wśród traw
Żyję wśród traw
Co gasną po zmroku
By znowu oszaleć
Zielenią bez dna
Zielenią bez dna

Przed południem został mi tylko wstyd
W cieniu brudnych dni poczułem wstręt
Z braku moralności znikną sny
Jak konfrsjonał chłonę własny grzech

Chowam w sobie prawdę wśród nagich słów
Usuwam z głowy wiarę nie chcę jej tu
Z braku moralności rośnie stos
Przez martwe trzewia płonie niemy śmiech

Żyję wśród traw
Żyję wśród traw
Co gasną po zmroku
By znowu oszaleć

Jak dzień przechodzony od blasku do świtu
Buduję moralność na skraju mych słów
Zbyt długo skrywana bezmyślność istnienia
Czatuje uważnie w bliskości mych snów

Zanurzam się w cichym bezkształcie wymiarów
Dwuznacznie tłumacząc swój stan
Moralność to tylko bezsilna nadzieja
Bo ważny to jestem ja sam

I wtedy powstanie
Prawdziwość twierdzenia
Przedmiotem mej troski
Naprawdę to jestem ja sam

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.