Więc czcijmy , pogodę ducha w ponurym pokoju
Bo naprawdę , muszę odnaleźć gdzieś sens mojej woli
Zapiszę , bezładne kartki zaśmiecą podłogę
Nie spocznę póki zmęczenie nie zamknie mi oczu

Jak zawsze , daremnie leżę w niesłodkiej ciemności
Dożylnie , upijam spokój stracony nieznośnie
Nie ostre , jest pożegnanie wieczornej wolności
Niespiesznie , opuszczam jawę w ogrodzie senności

Zimą gdy noce bezbarwne i długie
Sny zuchwale ściskają mi głowę
Nadzwyczajnie absurdalne
Potem gdy spokój otworzy mi oczy
Sny odejdą niechętnie przebudzone , przebudzone

Tak naprawdę nieważne są moje sny
Nieistotna bezsenność kilkudniowa

Nie wiem po co jest czas
Bezsenności przez noc
Podzielonej na pół
Między jawę a sen
Nieufny sen

Nie wiem komu jest brak
Wyobraźni przez noc
Podzielonej na pół
Między lęki a sen
Wątpliwy sen

Wieczorem , zamykam szafę skrzypiącą potwornie
Dokładnie , lustruję przestrzeń zamkniętą sufitem
Jak marnie , wirują muchy dookoła jasności
Nie bardzo , chciałbym już teraz dołączyć do ciszy

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.