Budzi się świat spowity cieniem; Dla mitów i wiar nowym narodzeniem;
Żywot i śmierć, W mrokach pamięci zatraca; Mocą swego losu, Gaśnie i znów powraca; Zmian tajemnica, U dziejów zarania kona; By dalej trwać, Śmierć nigdy niespełniona;
W konarach drzew. Niewidzialną dłonią sieci tka; A wiatru wiew, dźwiękiem przestworzy, W srebrnych światła strunach gra; Czy głos twój usłyszy, wyrwany z ciszy? W ojczystą ziemię wróci dawny ład?
Czy zbudzi się świat spowity cieniem? Mitów i wiar nowe narodzenie;
Gdy ziemi czerń złączy krew, razem za Kraj przelaną, Zabłyśnie jak ognisty szlak, dla tych, co pozostaną.
(Spring 2004)Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
