z poezji w kwiatki sukienka słońca refleksy na rękach światłocień tańczy na skórze pozostań taka jak najdłużej
uczyłaś mnie chodzić po wodzie kolory z szarości wyplatać dostrzegać niedostrzeżone nawlekać czas i płakać
choć barwę oczu pamiętam pryzmat twej duszy rozszczepia na kolor wiosennej trawy i trochę smutnego nieba
z poezji w kwiatki sukienka słońca refleksy na rękach nie pozwolę ci się zatrzeć zostaniesz taka już na zawszeTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.