Uzurpujemy sobie prawo do wszelakich poczynań
Odnawiamy martwe szlaki naszych praojców
I odpływamy zawsze w tą samą pustkę czułości
Szukając sporadycznie tych samych więzi
Staranne zabiegi by czuć się lepszym
Eteryczna brzydota na stałe wrosła nam pod skórę
Ukryci za maskami bezimiennych niewolników
Bezustannie przemierzamy arterie niepowodzeń
Strony naszych rozdziałów pożółkły od dymu
Którym dzielimy się od wieków
Zatruwając siebie nawzajem i wszystko wokół
W klatkach piersiowych na stałe zasialiśmy popiół
A diamentowe kiedyś kości teraz pękają już przy narodzinach
Pod paznokciami zaległy syf wczorajszego dnia
Zatraceni w nieustającym wyścigu zażaleń
Z trwogą patrzymy na innych zmęczone oczy
Dławiąc się padliną codzienności

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.