Nie rozbieraj myśli ze słów, szkielet bańce oddaj. Zgubi swe krańce i ulotni, że była twoja. Złotą kładką do lasu, gdzie truskawka pachnie truskawkową pomadką.
Włażę do słoja swojego słowa osoba moja przyjmie kształt od nowa.
Nibylandia, poza tobą biała kartka, poza głową płaska wkładka, pusta szufladka.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.