Dawno dawno temu gdy pan Bóg po ziemi chodził
Spotkał raz człowieka co sierpem w pocie pole kosił.
Poszedł z nim do domu wieczerzę po harówce spożyć.
Rodzina w szczęściu cała o pacierzu zapomniała.
A pan bóg nie wybaczył potopem ich uraczył.

Ojcze, ojcze czemuś nas opuścił
Ojcze, ojcze czemuś nas opuścił

A dzieci te co matki nie znały ni ojca
I te co nigdy tulone nie były
Miłości szukają i dać jej nie potrafią
Dzieci te czynić dobrze się starają
Dzieci te czynić dobra nie potrafią
Panie czemuś nas opuścił
Panie kto kochać nas nauczy

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.