Jak można mnie pocieszyć
I jaki mieć dla mnie plan
Wciąż pytam lecz już nie wierze
Żeby odpowiedz ktoś znał
Jak widzieć nieba błękit
Gdy burza jest i wiatr
I nie ma nic prócz lęku
Marzenia ktoś mi skradł

Dogonił mnie smutek
Za późno by uciec
Dogonił mnie smutek
Tak jak cień
Po śladach cierpienia
Po znakach zmęczenia
Szedł za mną nocą i dniem
Dogonił mnie smutek
Za późno by uciec
Dogonił mnie smutek
Tak jak cień
Tak idą myśliwi po śladach cierpliwie
Gdy biorą ofiarę za cel

Czas leczy, czas przemienia
I spokój powróci znów
Dlaczego to pocieszenie
Dźwięczy nieprawda słów
I wole zakryć oczy
Schowana jak we mgle
Pozwolę wejść rozpaczy
Niech ona tuli mnie
Dogonił mnie smutek
Za późno by uciec
Dogonił mnie smutek
Tak jak cień
Po śladach cierpienia
Po znakach zmęczenia
Szedł za mną nocą i dniem
Dogonił mnie smutek
Za późno by uciec
Dogonił mnie smutek
Tak jak cień
Nie zniknął by ciemno
Lecz ukrył się we mnie
I we mnie złożył swą część

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.