Wiem, bo spałem
Nogi przy kaloryferze
Miałem
Pociągu nasłuchiwałem
Gdy szumi wśród nocy,
pod gwiazdą, ospale
To jest wołanie w kosmos
Wołanie w przestrzeń
Bo nie ma do kogo
To jest wracanie do wody
Samotny smutek
Małego płodu
Wiem, bo wiedziałem
O śpiącej obok
Gorącym ciałem
Pociągu nasłuchiwałem
Gdy sunął śród nocy
Bez gwizdu, bez pary
To są poranki zbyt mroźne
Gdy twoje słowa skuwają wodę
To są sufity bez końca
Bez podpowiedzi nowego słońca
Dziwne, dziwne
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 