Na do widzenia podaję dłoń
i wszystko jest znowu normalnie.
Przeniosę tylko w przeszłość parę spraw —
mówiłeś, że to niełatwe.

Mówiłeś: „Czas wyleczy nas” —
wierzyłam, choć to nie całkiem tak.
Niełatwo z duszy wyciskać radość,
z drogi zawracać wcale niełatwo.

Jeżeli tylko możesz, to wróć,
samotnie jakoś ciężko znosić ból.
I pozwól mi zaśpiewać jeszcze
tych parę wierszy, nim wejdę w nic.

Spóźniony gest też niczym jest —
sam o tym wiesz, to pusty śmiech.
Na półce pośród książek nie ma już
historii takich jak ten blues.

Do góry głowa i trzymaj się,
nie traćmy wiary, przecież ktoś gdzieś…
Ja wiem, nie można poddać się,
pomóż mi, proszę, odnaleźć się.

Jeżeli tylko możesz, to wróć,
samotnie jakoś ciężko znosić ból.
I pozwól mi zaśpiewać jeszcze
tych parę wierszy, nim wejdę w nic.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.