Gdyby tak zebrać wszystkie zimy, zamiecie które się przeżyło takiej lawiny, takiej lawiny jeszcze kochany tu nie było A gdyby zebrać wszystkie wiosny które szumiały wichrem w głowach pewnie by powstał sonet miłosny żeby Petrarka mógł się schować Bo przecież razem obok siebie tyle chwil do ziarna ziarno się zbierało krok po kroku za nami setki godzin i tysiące mil w poszukiwaniu lądu który zwie się spokój Bo przecież razem obok siebie tyle lat sami nie wiemy jak to wszystko się udało a srebrny deszcz, który we włosach znaczy ślad to jakby medal za odwagę i wytrwałość A gdyby rozlać do butelek wszystko co razem się wypiło takie wesele, takie wesele jeszcze się nigdy nie zdarzyło A gdyby zebrać wszystkie noce po których mdleliśmy z gorąca to byłby koncert, byłby koncert bez słów muzyki i bez końca Bo przecież... Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|