Niemy krzyk, wydobył się z krtani
Jestem, a jakby nie było mnie
Ma szata cielesna, leży nieruchomo
A nicość, bliżej niż dalej jest

Tyche przybliża się

Nie płatki róż, miewałem pod stopami
Częściej niż słońce, padał chłodny deszcz
Wiecznie rozdarty, żyłem marzeniami
Tańcząc na linie, wokół zawiści tyle jest

Ster z wolna obraca się

Zawierzam Tobie, nie lękam się
Sprawiasz, że znów potrafię śnić
Serca kołatanie, ukajasz je
I niczym Anja, uzdrawiasz mnie

Róg obfitości przechyla się

Za dobroć Twą, dziękuję Ci
Za słowo każde, ludzki gest
Nad trędowatym, schyliłaś się
Bursztynowe oczy, zbudziły mnie



ct17@o2.pl

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.