Wilki wyją, podchodzą pod obóz co noc
mądre bestie, czują, że słabnę
krew w żyłach mrozi pierwotny ich zew
ach, jak trudno od ognia wstać i iść dalej.

Nic tu przecież nie braknie, gdy tyle wokół drzew
może lepiej spokojnie umrzeć
wczoraj żarcia zabrakło, ostatni padł pies
puste sanie czekają jak trumna

A do Dawson jeszcze dobra setka mil
jedna szansa na milion – że przeżyję
z wysiłkiem stawiam każdy krok
jak nie upaść, nie usiąść na chwilę.

Jak okiem sięgnąć biała, bezszelestna śmierć
mroźny śnieg umyka pod nogą
tylko dla tych, co przetrwają, co przejdą ten szlak
tylko dla tych na Klondike jest złoto.

Wilki wyją, podchodzą pod obóz co noc
mądre bestie, czują, że słabnę
krew w żyłach mrozi pierwotny ich zew
ach, jak trudno od ognia wstać i iść dalej.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.