Wielki ogień zgasł,
Do cywila czas.
Zakopałem mój karabin
Tak jak jakiś skarb.

Kanałami w świat
Brnąłem chyląc kark.
Gdzieś w obozie wyląduję
Z demobilu wrak.

Mam w stalagu koc
I żyję jak ksiądz,
Paczki z URNY, woda z kranu
I niewoli mrok.

W piłkę wolno grać
I po zupę stać.
Krecią tu robotę robię,
Bo zamierzam wiać.

Gdy graliśmy mecz
Z nieba lunął deszcz.
Podkop prawie się zawalił,
Zamienił się w ściek.

Przeżyję i to,
Jak marynarz sztorm.
Będę wnukom opowiadał
Jak pryskałem stąd.

Opowiem im też,
Jak ograłem śmierć.
Jak kostucha mną wzgardziła
I przepadła gdzieś.

A wam powiem tak:
Że wciągnięto nas,
W krwawa łaźnię, rozpierduchę,
Co była bez szans.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.