Tu gdzie kiedyś, ptaków śpiew...
nadchodzący witał słońca blask
Echo niosło ludzki śmiech, przez
głęboki, ciemny las.
Tu gdzie kiedyś święty gaj, dębów
starych rzucał cień...
Ołtarz przepowiedni stał, płonął ogień
w gęstej mgle..

Dnia pewnego...kiedy dzień
szkarłatem wstawał nad doliną

Obcy ludzie wielką najechali
siłą...

A ten co na przedzie, wielki, złoty dźwigał
krzyż...
I przemówił dziwną mową coś o nowym
wielkim bogu co na krzyżu
umarł gdzieś w dalekiej obcej ziemi.
Kiedy wszystko wokół święcił człowiek z
wielkim złotym krzyżem
dym płonących świętych gajów, krzyk
gwałconych czystych niewiast
i kapłanów mordowanych wzbił się w niebo...
pociemniałe z gniewu !
i wielu śmiałych wojowników co zbyt dumni
byli na to by całować dłoń
kapłanów jezu christa, wzniosło swe
kamienne młoty i poległo z pieśnią wojny ,co
dziś płonie w naszych sercach i wyzwala
duchy przodków wołające Zemsty!!!
Krwi i zemsty!!!

Tu gdzie kiedyś wieczny las powstający witał
dzień...
Stoi krzyż, kościelnych dzwonów słychać jęk...

Bogowie, Zemsty !!! Krwi i Zemsty !!!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.