Ref. Pieśń smutną niesie Wiatr świszczący po lesie O miłości dwojga co Dwojgiem serc dola złączyła, O miłości dwojga co Dwojgiem serc dola złączyła.
Dwojgiem serc złączyła, Szczęściem przepełniła, Lecz nacieszyć się szczęściem tym Jeno chwilę zezwoliła, Lecz nacieszyć się szczęściem tym Jeno chwilę zezwoliła.
Zwr.1 Dnia pewnego wszystko się skończyło, Choć mąż był gotów oddać żonie wszystko. Swe życie także oddałby w potrzebie, Choć wzajemności dawno nie starczyło.
Zdradziła męża oddając innemu To, co dla niego było przeznaczone. Serce złamała, w proch zadeptała, Uczucie zniszczyła, niczym w jakimś szale.
Śpiew Czy pięknego równie coś Tak jak miłość jest na świecie? Okrutnego równie coś Tak jak zdrada na tym świecie?
Czy pięknego równie coś Tak jak miłość jest na świecie? Okrutnego równie coś Tak jak zdrada na tym świecie?
Zwr. 2 Czy to złe siły tak ją opętały? Czy też choroba jakaś dotknęła? A może podłość raczej, i niecnota Wprzódy już się w jej duszy skrywały?
Tego nie wiedzieć ni starym bogom, ni mędrcom, nawet złym demonom. Jedno to pewne - że szczęście obojga Już raz na zawsze dla nich się skończyło.
Ref. Pieśń smutną niesie Wiatr świszczący po lesie O miłości dwojga co Dwojgiem serc dola złączyła, O miłości dwojga co Dwojgiem serc dola złączyła.
Dwojgiem serc złączyła, Szczęściem przepełniła, Lecz nacieszyć się szczęściem tym Jeno chwilę zezwoliła, Lecz nacieszyć się szczęściem tym Jeno chwilę zezwoliła.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.