D Prinzässin vo Parmesan,
suecht e Chäs fürs Läbe.
Nid äine, wo scho gschide isch,
und käine, wo scho gribe isch.
Si suecht und suecht im ganze Land,
nachemne schöne Bellpaese.
Doch dee sig läider nümme z ha,
de häig d Tochter vom Langnese.
Am Prinz vo Mozarella,
lütet si no schnell a.
Sie lat ene zumne Kafe ii,
Aber er isch ufem Hafe gsi.
De Prinz vo Gorgonzola,
het si äu lo choo la.
Wägem Fröläin Coca Cola,
Springt si e Marcorgola.
Vo Parmesan chunnt si id Schwiiz,
s Ämmital cho sueche.
Do hets scho Chäs, aber näi, oh Schreck,
dur de chasch dureluege.
Im Greyerz obe macht si halt,
Fondue häisst de Schwarm.
Vergoh duez ihre, Trotz sim Scharm,
will de hets halt am liebschte warm.
Sie trifft en Appizäller,
Ide Chäsi und im Chäller.
Doch ihre ischer äifach z hert,
de wett am liebschte grad is Bett.
Sie probierts mit demm vo Limburg,
för öppe vierzeh Tag.
De fozere afa stinke,
nid nur wäg sine Finke.
Nach langer Suechi fint sie,
äntlech ihre Prinz.
Vo der Art her ischer sehr zerströit,
ihri Horheit häisst Prinz Schbrinz.
Schbrinz Prinz. Rinz Schprinz.
Prinz Schbrinz.
Ond scho nach parne Jöhrli,
hets chlini Chäsli ge.
Die Mozarelline sind e Plog,
die motzid nur de ganzi Tag.
Und eines Toges, Zobig,
"Schatz, cho ässe!"
Doch d Suechi isch vergäbe gsi,
es Müsli hetten gfrässe.
Das Züg, woni jetz verzellt ha,
passt äu guet zu Gschwellta.
I schäme mi fasch bim Singe,
sonen Chäs chasch doch nid bringe!
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
