Jeszcze postaw mi kieliszek próżnych łez
Jeszcze powiedz do mnie czule "wiesz jak jest"
Na zagrychę daj mi słów twych kilka kęsów
Że było cudnie, ale bez sensu

Jeszcze postaw mi butelkę wspólnych wspomnień
Jeszcze powiedz, że zadzwonisz kiedyś do mnie
Jeszcze daj mi na zagrychę czuły głos
Potem zwrotem "było cudnie" zadaj cios

Ja powstanę, choć z rynsztoka, chociaż z bólem
Ja powstanę, ja do nocy się przytulę
Ja przeżyję
Ja z pomnikiem Broniewskiego się napiję

I pogadam z nim przy czystej wyborowej
On pogłaszcze mnie po głowie i tak powie:
Jeden kwiat skaleczyć może, ale przecież nie zabije
Więc przeżyjesz

I skujemy się na smutki aż do szpiku
Zaśpiewamy o niebieskim baloniku
On przytuli, on przytuli mnie jak syna
Ja mu wódki ciut zostawię, żeby rano miał na klina

Więc mi postaw ten kieliszek próżnych łez
Jeszcze powiedz do mnie czule "wiesz jak jest"
Jeden kwiat skaleczyć może, ale przecież nie zabije
Ja powstanę, ja przeżyję

Tylko nie mów mi o sensie, proszę - nie
Ja bez sensu pragnę przeżyć każdy dzień
Ja bezczelnie w oczy gwiazdom chcę się gapić
Ja z Broniewskim, tam pod dębem chcę się napić
Ja bezczelnie w oczy gwiazdom chcę się gapić
Ja z Broniewskim, tam pod dębem chcę się napić

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.